Καθώς καταρρέει σιγά-σιγά η εικόνα της εταιρείας που είναι κερδοφόρος και αποκαλύπτονται σε πλήρη έκταση τα ζημιογόνα μεγέθη και οι λειτουργικές παθογένειες της ΔΕΗ, αρχίζουν να ωριμάζουν οι σκέψεις για πλήρη αλλαγή του μοντέλου και των στοχεύσεων για την αποκρατικοποίηση της εταιρείας. Πλέον, η διάθεση μετοχικού μεριδίου της εταιρείας δεν αντιμετωπίζεται ως ένα εισπρακτικό μέτρο που θα ενισχύσει τα έσοδα για την αποπληρωμή του χρέους, αλλά ως το κύριο εργαλείο που θα βοηθήσει στην εξυγίανση και τη σταθεροποίηση του βασικού πυλώνα του ενεργειακού συστήματος της χώρας.
Εδώ πρέπει να σημειωθεί ότι μέχρι το 2014 η πώληση του 17% με την κεφαλαιοποίηση στα 3 δισ. ευρώ επρόκειτο να αποφέρει στα ταμεία του ΤΑΙΠΕΔ και στην εξυπηρέτηση του χρέους ένα ποσό της τάξης των 600-700 εκατ. ευρώ. Πλέον, με την κεφαλαιοποίηση να βρίσκεται στα 300 εκατ. ευρώ, το 17% αποτιμάται στο ταμπλό με 50 εκατ. ευρώ. Ταυτόχρονα, το περιβάλλον της αγοράς ηλεκτρισμού έχει διαφοροποιηθεί πλήρως και η ΔΕΗ καλείται να αναπροσαρμόσει πλήρως τη στρατηγική της και να πετύχει ένα restart, εν όψει κινδύνων που υπονομεύουν το μέλλον της, όπως η αύξηση της τιμής των δικαιωμάτων εκπομπής ρύπων αλλά και η υποχρεωτική μείωση μεριδίου αγοράς.
Προβληματικό μάνατζμεντ