Μηλόπιτα του Φθινοπώρου: Πανεύκολη και πεντανόστιμη!

Με το Φθινόπωρο να είναι εδώ, την αγορά πλούσια ακόμα σε φρούτα όψιμα καλοκαιρινά, το μάτι πέφτει σε κάτι μήλα κατακόκκινα.
Με καταγωγή την ορεινή Κορινθία, έχουν δώσει τα διαπιστευτήριά τους επανειλημμένως κατά το παρελθόν και έχουν αφήσει σε μένα τουλάχιστον τις καλύτερες εντυπώσεις.
Είναι μυρωδάτα, τραγανά, γευστικά και χυμώδη.
Αυτά λοιπόν θα διαλέξω, για να φτιάξω μια μηλόπιτα Φθινοπωρινή.


Υλικά
250 γρ βούτυρο
1 κούπα ζάχαρη άχνη
7 γραμμάρια αλάτι
2 ασπράδια αυγών
4 κούπες αλεύρι
βανίλια
ξύσμα ενός λεμονιού

3 μεγάλα κατακόκκινα μυρωδάτα μήλα
2 κ.σ. ζάχαρη
1 ξύλο κανέλα
1 κ.σ. βούτυρο
1κ.σ. κόρν φλάουερ
1 φλ.καφέ brandy
½ φλ. σταφίδες

3 κ.σ. μαρμελάδα

Επί τω έργω
Κόβουμε τα μήλα σε κύβους, τα βάζουμε σε μια κατσαρόλα στη φωτιά, να μαλακώσουν μαζί με όλα τα υπόλοιπα υλικά της γέμισης.

Τα αφήνουμε στο πλάι να κρυώσουν, και φτιάχνουμε τη ζύμη.



Στον κάδο του μίξερ κοσκινίζουμε το αλεύρι. Προσθέτουμε το αλάτι και το βούτυρο κομμένο σε μικρά κομμάτια.
Δουλεύουμε για λίγο με τον γάντζο ζυμώματος μέχρι να γίνει το αλεύρι τρίματα.
Στη συνέχεια προσθέτουμε τη ζάχαρη και τα αρωματικά μας και ζυμώνουμε για λίγο.
Όταν ενωθούν τα υλικά και ομογενοποιηθεί το μείγμα, προσθέτουμε τα ασπράδια χτυπημένα σφικτή μαρέγκα σε μικρές ποσότητες, με το μίξερ στην ελάχιστη ταχύτητα ή δουλεύοντας με το χέρι, μέχρι να απορροφηθεί τελείως από το ζυμάρι.
Η ζύμη μας πρέπει να είναι απαλή και μαλακιά.
Τη χωρίζουμε στα 2 (έβαλα 2 ταψάκια αλουμινίου) και τη βάζουμε 1 ώρα τουλάχιστον στο ψυγείο να σφίξει.

Με τα 2/3 της ζύμης κάθε κομματιού, ανοίγουμε χοντρό φύλλο και το στρώνουμε στο ταψάκι. Αραιώνουμε τη μαρμελάδα με ελάχιστο νερό και την απλώνουμε πάνω στη ζύμη.
Με αυτό τον τρόπο θα κρατήσει την υγρασία της γέμισης η μαρμελάδα, και δε θα λασπώνει η ζύμη.

Από πάνω βάζουμε τη γέμιση μήλου, και με την υπόλοιπη ζύμη σκεπάζουμε τη γέμιση γυρνώντας το φύλλο της βάσης που περισσεύει, προς τα μέσα.

Ψήνουμε στους 165-180 βαθμούς (ανάλογα με το φούρνο μας) με αέρα και αντιστάσεις για 45 περίπου λεπτά. (Πού θα πάει , δε θα περάσουν;)
Μόλις κρυώσει λίγο, πασπαλίζουμε με άχνη και κόβουμε κομμάτια της αρεσκείας μας.