Είναι 5000 ετών και βρίσκεται στην Ελλάδα: Μια από τις πιο παλιές ελιές του πλανήτη, που απασχολεί όλο το ίντερνετ - Σε ποιο μέρος της χώρας μας τη συναντάμε;

Βρίσκεται στο χωριό Βούβες στα Χανιά της Κρήτης (και συγκεκριμένα στις κάτω Βούβες) στην είσοδο του χωριού λίγο μετά το ιστορικό ιστα χρόνια της κατοχής Μάλεμε, στην αυλή της κας Καραπατάκη.



Στην περιοχή υπάρχουν και άλλα ελαιόδεντρα επίσης αιωνόβια περίπου της ίδιας χρονολογίας, πράγμα που μαρτυρά έναν αρχαίο ελαιώνα. Τα ευρήματα αρχαίου οικισμού στην ευρύτερη περιοχή, μαρτυρούν ότι υπήρχε έντονη η παρουσία του ανθρώπου από την αρχαιότητα.




Η ακριβής ηλικία της ελιάς είναι δύσκολο να εντοπιστεί και πιθανολογείται ανάμεσα στα 2500 και στα 5000 χρόνια.

Το συγκεκριμένο αιωνόβιο, ζωντανό και καρπερό σήμερα, ελαιόδεντρο έχει χαρακτηριστεί-παγκοσμίως μνημείο της φύσης και εκατοντάδες τουρίστες από όλο τον κόσμο το επισκέπτονται κάθε χρόνο.

Όπως μας λένε και οι κάτοικοι έχουν έρθει ακόμα και αγρότες από άλλες χώρες για να περάσουν λίγες ώρες δίπλα στο γηραιότερο παραγωγικό ελαιόδεντρο του πλανήτη, που ακόμα και σήμερα, δίνει το λάδι του το οποίο είναι πολύ ελαφρύ και καλής ποιότητος, όπως μας διαβεβαίωσαν οι άνθρωποι του χωριού που έχουν την τύχη να γεύονται τους καρπούς του.



Το εντυπωσιακό αυτό δένδρο στην βάση του είναι αγριελιά (πράγμα που επιβεβαιώνει την αρχέγονη φύση της) και στην συνέχεια εξημερώθηκε από τον άνθρωπο με την ποικιλία τσουνάτη.

Μια ποικιλία που είναι ανάμεσα στην ψιλολιά και στην χονδρολιά. Ο κορμός με περίμετρο 6+ μέτρα, κούφιος στο εσωτερικό του (το καρδιόξυλο έχει σαπίσει από τα χιλιάδες χρόνια της ηλικίας του και αυτός είναι ένας παραπάνω λόγος που δυσχεραίνετε ο ακριβής εντοπισμός της ηλικίας του) έχει μια εντυπωσιακή εξωτερική όψη, ενώ στην βάση του αφήνει χώρο για να περάσει κάποιος στο εσωτερικό του, το οποίο είναι ομολογουμένως ιδιαίτερα ευρύχωρο, σαν ένα μικρό στρογγυλό δωμάτιο.



Για να δώσουμε μια εικόνα του πόσο μεγάλος είναι ο χώρος στο εσωτερικό της ελιάς αναφέρουμε πως τα προηγούμενα χρόνια η κα Καραπατάκη είχε κλείσει με πέτρες τις διάφορες τρύπες (κουφάλες) στην βάση του κορμού εκτός από μια, η οποία χρησίμευε ως πόρτα για να περνούν τα γουρούνια της τα οποία χρησιμοποιούσαν το εσωτερικό του κορμού για κατοικία.

Μιας όμως και είχε περισσέψει αρκετός χώρος, στο επάνω μέρος είχε κοφίνια για να κοιμούνται οι κότες της… Και πολυκατοικία λοιπόν (κατά το πρόσφατο τουλάχιστον παρελθόν) η ιστορική αυτή ελιά, που εάν είχε στόμα να μιλήσει είμαστε σίγουροι ότι θα είχε να μας πει ιστορίες που θα γέμιζαν βιβλία.