Για το θέμα του Βατοπαιδίου και τη σχέση του με τη σύζυγό του, Μάρα Ζαχαρέα, μίλησε ο Θοδωρής Ρουσόπουλος στην εφημερίδα Παραπολιτικά.
Πώς βλέπεις τώρα που πέρασαν τα χρόνια όλη αυτή την ιστορία με το Βατοπαίδι; Ήταν για σένα μία δικαίωση.
Την αντιμετωπίζω με ένα χαμόγελο. Εγώ ποτέ δεν είχα αμφιβολία για την απόδειξη της αλήθειας. Από την πρώτη στιγμή δήλωσα τόσο σε ομιλίες μου στην ολομέλεια της Βουλής όσο και στις δύο εξεταστικές και στη μία προανακριτική επιτροπή που ασχολήθηκαν με την υπόθεση πως «θα δικαιωθώ». Απλώς πήρε πάρα πολύ καιρό για να το μάθει και ο περισσότερος κόσμος, κάτι που
φάνηκε κυρίως με την πρόσφατη απόφαση της Δικαιοσύνης. Άνθρακες το περίφημο σκάνδαλο. Νιώθω μια άφατη ικανοποίηση για το τέλος της περιπέτειας. Εξίσου σπουδαίο είναι πως ασκήθηκα στην υπομονή και απέκτησα τεράστια εμπειρία ζωής. Είναι τουλάχιστον ενδιαφέρον και να ταλαιπωρείσαι και να προδίδεσαι και έτσι μέσα από αυτά να ζεις τη ζωή στα άκρα.
φάνηκε κυρίως με την πρόσφατη απόφαση της Δικαιοσύνης. Άνθρακες το περίφημο σκάνδαλο. Νιώθω μια άφατη ικανοποίηση για το τέλος της περιπέτειας. Εξίσου σπουδαίο είναι πως ασκήθηκα στην υπομονή και απέκτησα τεράστια εμπειρία ζωής. Είναι τουλάχιστον ενδιαφέρον και να ταλαιπωρείσαι και να προδίδεσαι και έτσι μέσα από αυτά να ζεις τη ζωή στα άκρα.
Θυμάμαι έβγαζαν αεροφωτογραφίες το σπίτι σου, φωτογραφίες τη Μάρα. Οικογενειακά και ανθρώπινα πώς το βιώσατε;
Δεν διαλύθηκε η οικογένειά μας. Η Μάρα δοκιμάστηκε πάρα πολύ, γιατί έχασε πολλές φορές τη δουλειά της στη δημοσιογραφία. Έμεινε για μία αρκετά σημαντική περίοδο εκτός εξαιτίας μου. Μάλιστα έφτασε το ΠΑΣΟΚ να πει ότι δεν μπορεί η γυναίκα του κυβερνητικού εκπροσώπου και υπουργού ΜΜΕ να εργάζεται. Αντιλαμβάνεσαι ότι αυτό συναγωνίζεται επάξια αντιλήψεις του Μεσαίωνα. Υπήρξε μία επίθεση σε προσωπικό επίπεδο που μας κόστισε και όχι μόνο στην εικόνα της οικογένειας προς την κοινωνία αλλά και ψυχικά σε μέλη της οικογένειας. Και εννοώ γονείς, αδέλφια, στενούς συγγενείς και καλούς φίλους. Δεν έχουν όλοι τις ίδιες αντοχές. Τώρα πια αυτά ανήκουν στο παρελθόν και διανύουμε μία περίοδο ασύγκριτα καλύτερη.
Πώς αισθανόσουν εσύ τότε που «χτυπούσαν» τη Μάρα, επειδή ήσουν δίπλα στον Καραμανλή;
Όχι ευχάριστα βέβαια. Το ότι είμαστε μαζί τόσα χρόνια και ότι το περάσαμε μαζί σημαίνει πως υπάρχει πραγματική αγάπη και μία σχέση αρκετά γερή. Υπάρχουν δύο παιδιά στη μέση και θέλω να πιστεύω ότι μεγάλωσαν πολύ καλά, αν και σε δύσκολες συνθήκες, εξαιτίας αυτών των επιθέσεων. Ο γιος μου ήταν αρκετά μεγάλος τότε και καταλάβαινε πολύ περισσότερα πράγματα από την κόρη μου. Πιστεύω, όμως, ακράδαντα στην έννοια της δικαίωσης «Εστι δίκης οφθαλμός, ος τα πάνθ’ ορά». Υπάρχει κάποιο μάτι δικαιοσύνης που τα βλέπει όλα. Εμένα με στήριξε πάρα πολύ η πίστη μου. Με κατηγόρησαν γι’ αυτήν και τους ευχαριστώ, διότι όταν πραγματικά πιστεύεις οι επιθέσεις σε κάνουν καλύτερο άνθρωπο.
Φαντάζομαι ότι από τα δελτία ειδήσεων βλέπεις μόνο Μάρα Ζαχαρέα στο STAR ή κάνεις ζάπινγκ;
Βλέπω κυρίως Μάρα, για να μπορώ να κάνω σχόλια, αλλά εντάξει παρακολουθώ όλα τα δελτία ειδήσεων γιατί πρέπει να ξέρω και τι γίνεται στα υπόλοιπα κανάλια.
Της κάνεις ποτέ αυστηρή κριτική;
Ναι. Κάποιες φορές μάλιστα έκανα το λάθος και έστελνα μηνύματα κριτικής την ώρα του δελτίου. Δεν ήταν σωστό να την ταράζω στη δουλειά της. Τώρα πια της τα λέω μόλις γυρίσει στο σπίτι. Ανεξαρτήτως της σχέσης μας θεωρώ πως η Μάρα έχει εξαιρετική απόδοση στη δημοσιογραφία. Οχι μόνο στο «γυαλί» αλλά και συνολικά. Στον τρόπο με τον οποίο διαχειρίζεται τους ανθρώπους, έχει διοικητικά προσόντα που την οδηγούν σε πολύ καλά αποτελέσματα, κάτι το οποίο το είδα και στο site που έστησε από το μηδέν, το www.star. gr, αλλά και τους τελευταίους μήνες ως διευθύντρια σύνταξης. Βλέπω ότι χειρίζεται τα πράγματα με επαγγελματισμό και αγάπη γι’ αυτό που κάνει.
Τώρα έγινε και διευθύντρια ειδήσεων στο STAR.
Ναι και εκτός από τη χαρά μου σημειώνω πως είναι η πρώτη γυναίκα διευθύντρια ειδήσεων στην ιδιωτική τηλεόραση, εδώ και σχεδόν τριάντα χρόνια. Η πρώτη στην κρατική τηλεόραση ήταν πριν από χρόνια η φίλη μου Μένυα Παπαδοπούλου. Γενικώς, πάντως, οι γυναίκες στον χώρο της δημοσιογραφίας στην Ελλάδα σπανίως κατακτούν διευθυντικές θέσεις, αν και το αξίζουν περισσότερο από κάποιους άνδρες.