Άλυτο φαίνεται να παραμένει το μυστήριο με το πρόσωπο της Μόνα Λίζα στον διάσημο πίνακα του Λεονάρντο Ντα Βίντσι.
Ο Ιταλός ερευνητής Σιλβάνο Βινσέντι υποστηρίζει ότι ο διάσημος πίνακας βασίστηκε σε δύο μοντέλα, σε αυτό του εραστή του διάσημου ζωγράφου και στο πρόσωπο μίας γυναίκας εμπόρου από την Φλωρεντία.
«Πρόκειται για ένα αμάλγαμα ανδρογυναίκας», τόνισε χαρακτηριστικά ο Σιλβάνο Βινσέντι, η θεωρεία του οποίου ανατρέπει τα δεδομένα.
Ο Ιταλός ερευνητής μελέτησε τον διάσημο πίνακα, ο οποίος κοσμεί το Μουσείο του Λούβρου στο Παρίσι για μεγάλο χρονικό διάστημα και έφτασε σε αυτό το συμπέρασμα.
Ο ίδιος υποστήριξε πως η μύτη, το μέτωπο και το μυστήριο χαμόγελο της Μόνα Λίζα έχουν χρησιμοποιεί και σε άλλες δημιουργίες του Ντα Βίντσι, στις οποίες είχε ως μοντέλο τον μαθητευόμενό του, τον οποίο θαύμαζε με πολλούς τρόπους. Αναφέρει χαρακτηριστικά τα πορτρέτα γνωστά ως «Άγιος Ιωάννης ο Βαπτιστής» και «Αγία Άννα», καθώς και στον «Ενσαρκωμένο Άγγελο».
«Η Μόνα Λίζα είναι ανδρογυναίκα. Μίση γυναίκα, μισή άνδρας. Ο πίνακας βασίστηκε σε δύο μοντέλα. Το πρώτο ήταν η Λίζα Τζεραρντίνι και το δεύτερο ήταν ο Σελάι, ο μαθητευόμενος του Ντα Βίντσι», δήλωσε χαρακτηριστικά ο Σιλβάνο Βινσέντι, ο οποίος θεωρείται ένας από τους πλέον αξιόλογους και αξιόπιστους ερευνητές έργων τέχνης.
(Πορτρέτο του Σελάι)
Η θεωρία του Βινσέντι συνάντησε πολλές αντιδράσεις τόσο στον ακαδημαϊκό, όσο και στο χώρο της τέχνης, καθώς, όπως υποστήριξαν, ο ερευνητής δεν παρουσίασε κανένα «χειροπιαστό» στοιχείο.
Ο Ιταλός ερευνητής Σιλβάνο Βινσέντι υποστηρίζει ότι ο διάσημος πίνακας βασίστηκε σε δύο μοντέλα, σε αυτό του εραστή του διάσημου ζωγράφου και στο πρόσωπο μίας γυναίκας εμπόρου από την Φλωρεντία.
«Πρόκειται για ένα αμάλγαμα ανδρογυναίκας», τόνισε χαρακτηριστικά ο Σιλβάνο Βινσέντι, η θεωρεία του οποίου ανατρέπει τα δεδομένα.
Ο Ιταλός ερευνητής μελέτησε τον διάσημο πίνακα, ο οποίος κοσμεί το Μουσείο του Λούβρου στο Παρίσι για μεγάλο χρονικό διάστημα και έφτασε σε αυτό το συμπέρασμα.
Ο ίδιος υποστήριξε πως η μύτη, το μέτωπο και το μυστήριο χαμόγελο της Μόνα Λίζα έχουν χρησιμοποιεί και σε άλλες δημιουργίες του Ντα Βίντσι, στις οποίες είχε ως μοντέλο τον μαθητευόμενό του, τον οποίο θαύμαζε με πολλούς τρόπους. Αναφέρει χαρακτηριστικά τα πορτρέτα γνωστά ως «Άγιος Ιωάννης ο Βαπτιστής» και «Αγία Άννα», καθώς και στον «Ενσαρκωμένο Άγγελο».
«Η Μόνα Λίζα είναι ανδρογυναίκα. Μίση γυναίκα, μισή άνδρας. Ο πίνακας βασίστηκε σε δύο μοντέλα. Το πρώτο ήταν η Λίζα Τζεραρντίνι και το δεύτερο ήταν ο Σελάι, ο μαθητευόμενος του Ντα Βίντσι», δήλωσε χαρακτηριστικά ο Σιλβάνο Βινσέντι, ο οποίος θεωρείται ένας από τους πλέον αξιόλογους και αξιόπιστους ερευνητές έργων τέχνης.
(Πορτρέτο του Σελάι)
Η θεωρία του Βινσέντι συνάντησε πολλές αντιδράσεις τόσο στον ακαδημαϊκό, όσο και στο χώρο της τέχνης, καθώς, όπως υποστήριξαν, ο ερευνητής δεν παρουσίασε κανένα «χειροπιαστό» στοιχείο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου