Έρωτας... ξανά!
Αυτές τις ημέρες, θα διαβάσεις και θα ακούσεις πολλά για τον έρωτά σου.
Όπως συμβαίνει κάθε φορά που η Αφροδίτη ζευγαρώνει στους ουρανούς με κάποιον από τους μεγάλους εραστές της, τα καρδιοχτύπια σου ακολουθούν τους ρυθμούς της.
Είναι βέβαια και το ολόγιομο φεγγάρι του Απριλίου που ξυπνάει την άνοιξη μέσα σου. Οι επιθυμίες σου ανθίζουν και συχνά σε κάνουν να κοκκινίζεις από ντροπή. Ξέρεις όμως πολύ καλά ότι ο έρωτας που λαχταράς δεν είναι δα κι... άγιος.
Μπορεί να πέρασες καιρό εγκλωβισμένος κι ευνουχισμένος από ηθικολογίες και άκαμπτες πεποιθήσεις, όλες τους εχθρικές προς την ευτυχία σου.
Μπορεί να έμπλεξες με κατευθυνόμενους έρωτες και να ενέδωσες σε προσταγές άλλων, υποβαθμίζοντας τις δικές σου ανάγκες.
Μπορεί να νέκρωσες το συναίσθημα σου, να απογοητεύτηκες και να κλείστηκες στον εαυτό σου, φορτωμένος με ενοχές ή εμμονές.
Τώρα όμως έχεις την ευκαιρία σου να τα σβήσεις όλα αυτά με μια μονοκοντυλιά και να αναστηθείς.
Στέκεις στον κήπο του έρωτα σου κι από μνηστήρες... άλλο τίποτα!
Πρώτος και καλύτερος ο Πλούτωνας που ζητά την απόλυτη παράδοσή σου, γιατί ο έρωτάς του είναι οι μυστικοί πόθοι σου, αυτοί που έχουν την εξουσία να σε σκοτώνουν και να σε ξαναγεννούν.
Αυτός, σε δελεάζει με φρέζες και ζουμπούλια κι ενώ εσύ κλείνεις τα μάτια μαγεμένος από το άρωμά τους, σε οδηγεί με μιας στον κάτω κόσμο σου.
Έχεις δίκιο να νομίζεις ότι βιώνεις την αρπαγή της Περσεφόνης. Όμως η περιπέτειά σου στο βασίλειο των παθών και των ενστίκτων σου είναι μοναδική, ακόμη κι αν κάποιες στιγμές νοιώθεις ότι βρίσκεσαι σε καζάνι της χριστιανικής κόλασης.
Εξ άλλου ο ίδιος πιστεύει ακράδαντα ότι δεν θα βρεις ποτέ τον παράδεισό σου, αν πρώτα δεν βουτήξεις στην άβυσσό σου.
Ο Ουρανός πάλι σε παραπέμπει σε εξωτικά αρώματα, αλλόκοτους συνδυασμούς αλλά και την γοητεία του απρόσμενου. Και πριν προλάβεις να σκεφτείς τι γυρεύει ο ανανάς δίπλα στις ανεμώνες το... κακό έχει γίνει!
Ο έρωτας του Ουρανού είναι αυτός που δεν σου έχει συμβεί ακόμη. Αυτός που συχνά πυροβολείς και κριτικάρεις, χωρίς να σκέφτεσαι ότι θα έρθει κι η δικιά σου ώρα.
Την «πάτησες» λοιπόν, έλα όμως που σου αρέσει...
Είναι όμως κι ο Χείρωνας, ένας μνηστήρας πιστός στην παράδοση και στα κλισέ που έμαθες να αγαπάς. Ένα μπουκέτο τριαντάφυλλα, μια ελαφρά υπόκλιση κι ένα χειροφίλημα αρκούν για να κλέψουν τις εντυπώσεις, η πραγματική δύναμη του όμως είναι η αγκαλιά του και οι ανίκητες αναμνήσεις ενός χαμένου παραδείσου. Τον έζησες κάποτε, γιατί όχι και τώρα;
Όποια απόχρωση του έρωτά σου κι αν διαλέξεις, φρόντισε να τον χαρείς. Να τρυγήσεις κάθε σταγόνα δημιουργικότητας, να ξανανιώσεις. Ακόμη κι αν δεν είναι «ο ένας, ο μοναδικός», μπορεί να είναι ο καταλύτης που χρειάζεσαι. Μπορεί να καθαρίσει την καρδιά σου από όλα τα σκουπίδια της και να σε ετοιμάσει για τον επόμενο, που σίγουρα θα σου αρέσει... πιο πολύ!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου