Μια νέα γυναίκα, η οποία πολέμησε στο Ιράκ και στο Αφγανιστάν, συμπεριέλαβε το ΔΗΚΟ στο ψηφοδέλτιο του, που ανακοίνωσε για τις βουλευτικές εκλογές του προσεχούς Μαΐου.
Πρόκειται για την δικηγόρο Τζάνετ Ζήνωνος , 31 ετών, με καταγωγή την Αμμόχωστο. Σε ηλικία 16 χρονών πήγε μαζί με την οικογένεια της στην Αυστραλία.
Έναν χρόνο φόρεσε με δική της επιλογή στρατιωτική στολή και υπηρέτησε με τον στρατό της Αυστραλίας στα μέτωπα του πολέμου στο Ιράκ και στο Αφγανιστάν. Με την επανεγκατάσταση της στην Κύπρο, χρειάστηκε πριν από δύο χρόνια να δώσει μια ακόμη μάχη. Πολέμησε τον καρκίνο και τον νίκησε.
Για την επιλογή της να καταταγεί στον στρατό της Αυστραλίας δήλωσε ότι διψούσε για περιπέτεια. Σε συνέντευξη στην εφημερίδα «Ο Φιλελεύθερος» εξηγεί:
«Ήθελα πάντοτε ένα επάγγελμα, που να συνδυάζει την περιπέτεια και την αίσθηση του καθήκοντος».
Έπρεπε, είπε, να περάσει από διάφορες εξετάσεις (γραπτές και ασκήσεων) επί έξι μήνες. Η Τζάνετ μπήκε στη Σχολή Αξιωματικών και βγήκε με τον βαθμό του υπολοχαγού. Τρία χρόνια μετά, στη βάση των αναφορών των ανωτέρων της, προήχθη στον βαθμό του λοχαγού. Τονίζει ότι στην Αυστραλία -ακόμη και στον στρατό- υπάρχει απόλυτη ισότητα ανδρών και γυναικών.
Καμία υποτίμηση προς το γυναικείο φύλο. Αλλά και καμία χάρη. «Στις ασκήσεις, όπως οι άνδρες κουβαλούν στη ράχη φορτίο 40 κιλών, το ίδιο κουβαλούν και οι γυναίκες, και ας είναι σωματικά πιο αδύναμες. Αν δεν το αντέχουν, απλώς δεν θα μείνουν στον στρατό» λέει.
«Η Κύπρος πρέπει να αλλάξει», δηλώνει, και αυτό, προσθέτει, είναι υποχρέωση όλων.
Όπως αναφέρει η Τζάνετ Ζήνωνος στην συνέντευξη της στο Ιράκ ο ρόλος της ίδιας και της ομάδας της ήταν υποστηρικτικός. Είχε την ευθύνη συντονισμού της μεταφοράς εξοπλισμού. Ως εκ τούτου, «δεν βρισκόταν κατάφατσα με μάχιμες ομάδες».
Δεν ίσχυσε το ίδιο, όμως, και στο Αφγανιστάν. Εκεί, ούσα λοχαγός πια, υπηρέτησε στην ομάδα μυστικών πληροφοριών, με ευθύνη την υποστήριξη μάχιμων ομάδων. Σε ερώτηση , αν βρέθηκε κάποια στιγμή σε επικίνδυνη κατάσταση, αν ένιωσε ότι κινδύνευαν άμεσα να σκοτωθεί αυτή και οι στρατιώτες της απάντησε: «Ναι, φυσικά, αλλά το καθήκον ενός αξιωματικού είναι να πάρει -αν χρειαστεί- πολύ δύσκολες αποφάσεις, προκειμένου να σωθούν οι στρατιώτες του».
Πρόκειται για την δικηγόρο Τζάνετ Ζήνωνος , 31 ετών, με καταγωγή την Αμμόχωστο. Σε ηλικία 16 χρονών πήγε μαζί με την οικογένεια της στην Αυστραλία.
Έναν χρόνο φόρεσε με δική της επιλογή στρατιωτική στολή και υπηρέτησε με τον στρατό της Αυστραλίας στα μέτωπα του πολέμου στο Ιράκ και στο Αφγανιστάν. Με την επανεγκατάσταση της στην Κύπρο, χρειάστηκε πριν από δύο χρόνια να δώσει μια ακόμη μάχη. Πολέμησε τον καρκίνο και τον νίκησε.
Για την επιλογή της να καταταγεί στον στρατό της Αυστραλίας δήλωσε ότι διψούσε για περιπέτεια. Σε συνέντευξη στην εφημερίδα «Ο Φιλελεύθερος» εξηγεί:
«Ήθελα πάντοτε ένα επάγγελμα, που να συνδυάζει την περιπέτεια και την αίσθηση του καθήκοντος».
Έπρεπε, είπε, να περάσει από διάφορες εξετάσεις (γραπτές και ασκήσεων) επί έξι μήνες. Η Τζάνετ μπήκε στη Σχολή Αξιωματικών και βγήκε με τον βαθμό του υπολοχαγού. Τρία χρόνια μετά, στη βάση των αναφορών των ανωτέρων της, προήχθη στον βαθμό του λοχαγού. Τονίζει ότι στην Αυστραλία -ακόμη και στον στρατό- υπάρχει απόλυτη ισότητα ανδρών και γυναικών.
Καμία υποτίμηση προς το γυναικείο φύλο. Αλλά και καμία χάρη. «Στις ασκήσεις, όπως οι άνδρες κουβαλούν στη ράχη φορτίο 40 κιλών, το ίδιο κουβαλούν και οι γυναίκες, και ας είναι σωματικά πιο αδύναμες. Αν δεν το αντέχουν, απλώς δεν θα μείνουν στον στρατό» λέει.
«Η Κύπρος πρέπει να αλλάξει», δηλώνει, και αυτό, προσθέτει, είναι υποχρέωση όλων.
Όπως αναφέρει η Τζάνετ Ζήνωνος στην συνέντευξη της στο Ιράκ ο ρόλος της ίδιας και της ομάδας της ήταν υποστηρικτικός. Είχε την ευθύνη συντονισμού της μεταφοράς εξοπλισμού. Ως εκ τούτου, «δεν βρισκόταν κατάφατσα με μάχιμες ομάδες».
Δεν ίσχυσε το ίδιο, όμως, και στο Αφγανιστάν. Εκεί, ούσα λοχαγός πια, υπηρέτησε στην ομάδα μυστικών πληροφοριών, με ευθύνη την υποστήριξη μάχιμων ομάδων. Σε ερώτηση , αν βρέθηκε κάποια στιγμή σε επικίνδυνη κατάσταση, αν ένιωσε ότι κινδύνευαν άμεσα να σκοτωθεί αυτή και οι στρατιώτες της απάντησε: «Ναι, φυσικά, αλλά το καθήκον ενός αξιωματικού είναι να πάρει -αν χρειαστεί- πολύ δύσκολες αποφάσεις, προκειμένου να σωθούν οι στρατιώτες του».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου