Αναρωτήθηκες ποτέ από πού πηγάζει η ανθρώπινη ανάγκη να πιστέψουμε στον θεό; Σε κάτι που είναι ανώτερο από εμάς; Μήπως επειδή από την φύση μας είμαστε αρκετά αδύναμη και θέλουμε να νιώθουμε πως όχι μόνο δεν είμαστε μόνοι, αλλά υπάρχει κάτι που είναι ανώτερο από εμάς άρα και πιο δυνατό; Τι συμβαίνει μέσα στον εγκέφαλο μας για να νιώσουμε έτσι;
Οι άνθρωποι «κοιμίζουν» τις περιοχές του μυαλού τους που χρησιμοποιούνται για αναλυτική σκέψη προκειμένου να πιστέψουν στο Θεό.
Σύμφωνα με έρευνα κάποιος που πιστεύει στον Θεό αφήνει ανενεργές τις λειτουργίες που χρησιμοποιούνται για ανάλυση: ακριβώς αυτές που χρησιμοποιούμε όταν αναλύουμε τον φυσικό κόσμο.
Όπως αναφέρει ο επικεφαλής της έρευνας καθηγητής Tony Jack όσοι πιστεύουν σε κάτι σαν τον Θεό βάζουν στην άκρη τις διεργασίες κριτικής και αναλυτικής σκέψης προκειμένου να το καταφέρουν. Η έρευνα κατέληξε στο συμπέρασμα ότι το να παραμερίζει κάποιος τη νατουραλιστική κοσμοθεωρία του, του επιτρέπεται να εμβαθύνει τη συναισθηματική-κοινωνική πλευρά του. Ο επικεφαλής καθηγητής εξηγεί ότι αυτό δείχνει πώς επιζούν οι θρησκείες στο πέρασμα του χρόνου αποτυπώνοντας το ενδιαφέρον μας για έναν μη υλικό τρόπο κατανόησης του κόσμου.
Διαπιστώθηκε επίσης ότι οι άνθρωποι που πιστεύουν έχουν περισσότερη ενσυναίσθηση σε σχέση με εκείνους που δεν πιστεύουν, νιώθουν δηλαδή περισσότερο τον συνάνθρωπό τους.
Οι ερευνητές κατέληξαν στα συμπεράσματά τους αφού πραγματοποίησαν 8 πειράματα και η ανάλυση δημοσιεύτηκε στο περιοδικό PLOS ONE.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου