Από τους πρώτους υπολογισμούς σε ότι αφορά την κρίσιμη ταχύτητα κίνησης του οχήματος του Παντελή Παντελίδη, πάνω στο κρίσιμο σημείο της καμπυλότητας της αριστερής στροφής, σε σχέση με την αρχική κατεύθυνσή του, εκτίμησή μου είναι ότι η αρχική ταχύτητα του οχήματος στη φάση της πρωτογενούς επαφής του με το τσιμεντένιο ρείθρο δεν ήταν ανωτέρα των 85-90χλμ./ώρα.
Όμως, σε κάθε περίπτωση εάν, σύμφωνα με τις αυθαίρετες εκτιμήσεις διαφόρων «ειδημόνων», η ταχύτητά του ήταν κατά πολύ ανωτέρα των 90χλμ./ώρα, τότε κατ’ ανάγκην το όχημα θα είχε εκτραπεί άμεσα – λόγω της φυγοκέντρου δυνάμεως – σύμφωνα με τη φορά και κατεύθυνση της εφαπτόμενης καμπυλότητας της στροφής και θα είχε ανατραπεί κάτω από τη γέφυρα και επί της Λεωφόρου Βουλιαγμένης, σε καμία δε περίπτωση δεν θα ακολουθούσε παρατεταμένη επαφή του, σε συνδυασμό με το βάρος του οχήματος το οποίο είναι ανώτερο των 2.200 κιλών και της κατακόρυφης απόστασής του από την επιφάνεια κύλισης του οδοστρώματος, τόσο με το τσιμεντένιο ρείθρο, όσο και τις παρακείμενες σιδερένιες ιδιοκατασκευές, τμήμα των οποίων εμβόλισε το όχημα.
Ανεξάρτητα από τις οποιεσδήποτε ευθύνες που θα μπορούσαν να καταλογιστούν στον οδηγό, τεράστιες ευθύνες φέρει κατά την εκτίμησή μου η πολιτεία, διότι εάν υπήρχαν τα προβλεπόμενα μεταλλικά οριζόντια συστήματα ασφαλείας – μπάρες εθνικών οδών, ή τουλάχιστον το τσιμεντένιο διαχωριστικό κιγκλίδωμα τύπου new jersey (ασφαλή συστήματα αναχαίτισης οχημάτων), διαφορετικός θα ήταν ο μηχανισμός εκτροπής και ανατροπής του οχήματος και σε καμία απολύτως περίπτωση δεν θα είχε επέλθει ο ακαριαίος βαρύτατος θανάσιμος τραυματισμός τόσο του οδηγού, όσο και ο βαρύτατος τραυματισμός της συνεπιβάτιδος η οποία ευρίσκετο όπισθεν του οδηγού.
Παναγιώτης Μαδιάς-
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου