O Θεός μαζί μας
Κάποτε , είχα πάει στον Γέροντα με ένα φίλο μου και εκεί συναντήσαμε μια παρέα από πέντε παιδιά .
Τότε ρώτησα τον Γέροντα ποιες προέβλεπε να είναι οι εξελίξεις σχετικά με την Τουρκία . ¨Γέροντα ¨ , του λέω ¨ απ΄την Αλεξανδρούπολη είμαστε .
Μήπως μας πιάσει η μπόρα κατά κει ; ¨ . Μου απαντά : ¨Κοίταξε να δεις . Οι Τούρκοι δεν θα μπούν στην Αλεξανδρούπολη .
Θα κάνουν μόνο μια πρόκληση στην Ελλάδα , που θα έχει σχέση με την αιγιαλίτιδα ζώνη . Και εμάς θα μας πιάσει πείνα . Θα πεινάσει η Ελλάδα . Και επειδή θα κρατήσει αυτή μπόρα κάποιο διάστημα , μήνες θα είναι , «θα πούμε το ψωμί ψωμάκι »¨ .
Μετά ρωτάω : ¨Γέροντα , πως θα καταλάβω εγώ ότι θα είμαστε κοντά στον πόλεμο ;
¨ ¨Όταν ¨, λέει , ¨θα ακούσεις στην τηλεόραση να γίνεται θέμα για τα μίλλια , για την επέκταση των μιλίων (της αιγιαλίτιδας ζώνης ) από 6 σε 12 μίλλια , τότε από πίσω έρχεται ο πόλεμος . Ακολουθεί . ¨ Λέω : ¨Και ποια κράτη θα συμμετέχουν ; ¨ ¨Κοίταξε μετά την πρόκληση των Τούρκων , θα κατέβουν οι Ρώσσοι στα Στενά . Όχι για να βοηθήσουν εμάς . Αυτοί θα έχουν άλλα συμφέροντα . Αλλά , χωρίς να το θέλουν θα βοηθήσουν εμάς . Τότε ,οι Τούρκοι για να υπερασπιστούν τα Στενά , που είναι στρατηγικής σημασίας , θα συγκεντρώσουν εκεί και άλλα στρατεύματα . Παράλληλα δε , θα αποσύρουν δυνάμεις από καταληφθέντα εδάφη .
Όμως θα δουν τότε τα άλλα κράτη της Ευρώπης , συγκεκριμένα η Αγγλία , η Γαλλία , η Ιταλία και άλλα έξι-εφτά κράτη της ΕΟΚ , ότι η Ρωσσία θα αρπάξει μέρη , οπότε θα πουν : «Δεν πάμε και εμείς εκεί πέρα , μήπως πάρουμε κανένα κομμάτι ; » Όλοι όμως θα κυνηγούν την μερίδα του λέοντος . Έτσι θα μπουν και οι Ευρωπαίοι στον πόλεμο ¨ .
Σ΄αυτό το σημείο ρωτάω : ¨Εμείς τι θα κάνουμε ; Ο ελληνικός στρατός θα πάρει μέρος σε αυτόν τον πόλεμο ;
¨ ¨Όχι ¨ λέει . ¨Θα βγάλει η κυβέρνηση απόφαση να μην στείλει στρατό . Θα κρατήσει στρατό μόνο στα σύνορα . Και θα είναι μεγάλη ευλογία που δεν θα πάρει μέρος . Γιατί , όποιος πάρει μέρος σε αυτόν τον πόλεμο , χάθηκε … Τότε , επειδή στην Ελλάδα ο κόσμος θα φοβηθεί , πολλοί θα στραφούν προς την Εκκλησία , προς τον Θεό , και θα μετανοήσουν . Για αυτό επειδή θα υπάρξει μετάνοια , δεν θα πάθουμε κακό οι Ελληνες . Ο Θεός θα λυπηθεί την Ελλάδα , επειδή ο κόσμος θα στραφεί προς την Εκκλησία , προς τον μοναχισμό και θα αρχίσουν να προσεύχωνται .Και θα βαπτισθούν πολλοί Τούρκοι . Τότε , ο βασιλιάς Κωνσταντίνος θα συμβάλλει , ως μεσάζοντας , να δοθεί η Πόλη στην Ελλάδα . Είναι ευλαβής , είναι καλός ¨.
¨Γέροντα ¨ τον ρωτάω μετά , ¨την Πόλη θα την δώσουν σε μας ; ¨ ¨Θα την δώσουν σε μας , όχι επειδή το θέλουν , αλλά επειδή ατή η λύση θα εξυπηρετεί τα συμφέροντα των ξένων . Τότε θα το καταλάβουν αυτό . Αυτά που σου λέω μην τα πεις σε κανέναν . Θα σε βγάλουν τρελλό . Γιατί δεν είναι ώριμες οι συγκυρίες ακόμα . Τότε θα το καταλάβεις ¨ Αυτή η συζήτηση με τον Γέροντα έγινε το 1991 , όταν υπηρετούσα τον στρατό .
Άλλη φορά , ο Γέροντας είπε : ¨Η διοίκηση της Πόλης , από μας , θα είναι και στρατιωτική και πολιτική ¨ .
Γνώρισα και τρεις αξιωματικούς που είχαν πάει στον Γεροντα . Από τους τρείς αξιωματικούς ο ένας έλεγε : ¨Μόνο σε μένα ο Γέροντας είπε πως θα είμαι διοικητής στρατιωτικού τμήματος στην Πόλη . Στους άλλους δεν ανέφερε τίποτε¨.
Κάποια άλλη παρέα είχε πάει στον Γέροντα . Ένας απ’ αυτούς σπούδαζε πολιτικός μηχανικός στο Πολυτεχνείο της Ξάνθης . Σε μια στιγμή , γυρίζει ο Γέροντας , τον δείχνει με το δάκτυλο – αυτόε , σημειωτέον , πήγαινε στον γέροντα για πρώτη φορά και του λέει : ¨Εσύ ,σαν πολιτικός μηχανικός , θα συμβάλλεις στην ανοικοδόμηση της Πόλης , γιατί η Πόλη θα ανοικοδομηθεί απ΄την αρχή ¨ . Γύρισε και τον έδειξε με το δάκτυλο μπροστά σε όλους . Το παιδί , τότε , ήταν φοιτητής. Μετά , ο Γέροντας γυρίζει σε μένα και λέει :¨Κι εσύ , Ανέστη , θα πας στην Πόλη . Κι εσείς οι δύο – έδειξε εμένα και τον φίλο μου – θα πάτε στην Πόλη , αλλά για άλλο σκοπό ¨ . Δεν μου το φανέρωσε τον σκοπό . Μετά απ΄αυτό μου μπήκε η επιθυμία να μάθω τουρκικά .
Μια άλλη φορά που είχα πάει στο κελί του Γέροντα έτυχε , να είναι μέσα ένας νέος πρώην μουσουλμάνος από την Θράκη . Τον πιάνω και του λέω : ¨ Εσύ πως συνέβη και ήλθες εδώ , στον Γέροντα ;¨ Σταύρο τον έλεγαν . ¨Άσε¨ λέει ¨κάτσε να σου πω . Ο Γέροντας μας έκανε ένα πολύ μεγάλο θαύμα και πίστεψε όλη η οικογένεια μου . Μετά ήλθε στο χωριό και φρόντισε να βαπτισθούμε¨ .
Και σε άλλη επίσκεψη μας στην Παναγούδα , ήταν παρόν και ο μουσουλμάνος που βαφτίστηκε Σταύρος . Τότε πάλι μας ανέφερε ο Γέροντας για τα γεγονότα , πως θα εξελιχθούν με την Κωνσταντινούπολη . Και όταν έφθασε στο σημείο που θα πονέσει η Ελλάδα και είπε ότι , εμάς , θα μας αγγίξει η πείνα , λεει ο κύριος Σταύρος : ¨Γέροντα , να κρατήσω ένα σακί αλεύρι για να μπορέσω να αντιμετωπίσω εκείνη την περίοδο και να μην πεινάσουν τα παιδιά ; ¨ ¨Όχι ¨ , του λέει ¨μην παίρνεις , γιατί ο γείτονας σου θα έχει αλεύρι και θα σου δώσει ! ¨ Δηλαδή , προείδε ο Γέροντας ποιος θα βοηθήσει τον κύριο Σταύρο στην περίοδο της πείνας . Εκείνος φυσικά θα ζει στο χωριό . Τώρα εμείς που ζούμε στος πόλεις θα πούμε το ψωμί ψωμάκι . Γι΄αυτό , άλλη φορά , ο Γέροντας έλεγε : ¨Να έχετε ένα κτηματάκι και λίγο να το καλλιεργείτε . Κοντά σε σας , θα βοηθήσετε και κάποιον που δεν θα έχει » .
Ζουρνατζόγλου, Μαρτυρίες προσκυνητών Γέροντας Παΐσιος ο Αγιορείτης 1924-1994 , Β΄Έκδοση, Σελ : 426
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου