Η Αποστολία Ζώη κέρδισε τις εντυπώσεις στο Nomads, με το δυναμισμό, τις ηγετικές της ικανότητες αλλά και τις αξιοζήλευτες επιδόσεις της στις δοκιμασίες.
Έδειξε μεγάλη δύναμη ψυχής και δεν το έβαλε κάτω ακόμα κι όταν ένιωσε να καταρρέει ψυχολογικά, αλλά και σωματικά.
Μέσα από το παιχνίδι πέρα από συμπάθειες για το δυναμισμό και τις ικανότητές σου δημιούργησες και αντιπάθειες. Υπάρχουν κινήσεις σου που εκ των υστέρων μετανιώνεις;
Είναι πολύ λογικό να συμβαίνει αυτό σε κάθε κοινωνία, είτε αυτή είναι εκατομμυρίων είτε είκοσι δύο ανθρώπων. Από πλευράς μου δεν αντιπαθώ κανέναν. Όπως είπα και πριν, άλλο η ένταση και το πάθος, άλλο η αντιπάθεια. Αν άλλαζα κάτι, λοιπόν, θα ήταν το υπέρμετρο πάθος που είχα στα ομαδικά παιχνίδια για τις καλύτερες συνθήκες της ομάδας. Το πήρα πιο σοβαρά απ’ ό,τι χρειαζόταν. Ένιωθα υπεύθυνη για κάποιο λόγο. Στο κάτω κάτω της γραφής, ένα παιχνίδι ήταν. Σκληρό μεν, αφού κάθε μέρα αναρωτιόσουν αν θα τραυματιστείς, αλλά παιχνίδι.
Έπαθες σταφυλόκοκκο, είχες περιπέτειες υγείας. Οι συνθήκες διαβίωσης ήταν πιο δύσκολες από ό,τι περίμενες;
Είμαι από τους τυχερούς που δεν χρειάστηκα χειρουργείο από τραυματισμό, όπως αρκετοί συμπαίκτες μου, που ταλαιπωρούνται ακόμη. Κουβαλάω, όμως, τραύμα στον αστράγαλο, στον αντίχειρα και στο πλευρό μου, που χρειάζεται να ξεπεράσω με φυσιοθεραπεία. Ο σταφυλόκοκκος μου κάνει παρέα εδώ και μήνες και οι τιμές στις αιματολογικές μου εξετάσεις πριν φύγω από το νησί δεν ήταν οι καλύτερες. Υπήρχαν μέρες που ένιωθα υπερβολικά κουρασμένη, στα όρια υπερκόπωσης. Το κλίμα εκεί δεν βοηθάει. Έχει 95% υγρασία και είσαι μόνιμα βρεγμένος. Ανυπομονώ να περάσω από εξετάσεις τώρα που επέστρεψα, να δω ότι όλα είναι καλά και τότε θα ηρεμήσω.
Τελικά, τι σε δυσκόλεψε περισσότερο;
Βλέποντας τα πράγματα απ’ έξω πια, μπορώ να πω με σιγουριά ότι η ψυχολογική πίεση σε τέτοιου είδους παιχνίδια είναι το πιο δύσκολο κομμάτι που έχεις να αντιμετωπίσεις.
Θα το ξανάκανες;
Ναι, αμέ! Ίσως μετά από δέκα χρόνια, αφού ξεκουραστώ!
Από το περιοδικό People.
