O Ορφέας Αυγουστίδης σε συνέντευξή του στο "TV Έθνος" μίλησε για τη νέα του παράσταση, αλλά και την τηλεοπτική σειρά «Εθνική Ελλάδος»
Ο «Ρήσος» είναι μια τραγωδία που ανεβαίνει μόλις για τέταρτη φορά στη σύγχρονη εποχή. Γιατί δεν τον προτιμούν οι σκηνοθέτες;
Ο «Ρήσος» έχει αρετές καινοτομίες αλλά και προβληματικά δραματουργικά στοιχεία. Ίσως γι' αυτό δεν τον επιλέγουν οι σκηνοθέτες. Είναι ένα έργο που δύσκολα μπορούμε να κατατάξουμε. Αποτελεί ένα αίνιγμα. Ξεκινά με ύφος ιλαρό και καταλήγει σε τέλος δραματικό, γλιστρώντας από το ένα είδος στο άλλο. Αυτή ακριβώς η δυσκολία δημιουργεί τον πυρήνα της σκηνοθετικής οπτικής της παράστασης. Είναι κωμωδία; Είναι δράμα; Είναι παρωδία; Εμείς τον διαβάζουμε και τον προσεγγίζουμε αποενοχοποιημένα, με σεβασμό, με ελαφρότητα κι ιλαρότητα.
Με φόντο τον Τρωικό Πόλεμο ξεδιπλώνεται η ιστορία του ήρωα που υποδύεστε στην παράσταση...
Ο Θρακιώτης βασιλιάς Ρήσος έχει φτάσει ως σύμμαχος του Εκτορα και των Τρώων σε μια κρίσιμη στιγμή της έκβασης του πολέμου. Οι Έλληνες κατορθώνουν να εισχωρήσουν σης τρωικές θέσεις, δολοφονούν τον Ρήσο και δώδεκα δικούς του, παίρνουν τα θαυμάσια λευκά άλογά του και γυρίζουν πίσω σώοι και αβλαβείς.
Η παράσταση παρουσιάζεται στο Λύκειο του Αριστοτέλη, έναν μη συμβατικά θεατρικό χώρο. Ο χώρος έχει «κουμπώσει» στην παράσταση ή η παράσταση έχει προσαρμοστεί στον χώρο;
Ο χώρος μάς έχει υποδείξει τον τρόπο που πρέπει να κινούμαστε, κι αυτό δίνει την τελική αισθητική πινελιά της παράστασης. Ο χώρος μάς καθοδήγησε χωρίς να φαίνεται.
Τον χειμώνα πρωταγωνιστούσατε στην «Εθνική Ελλάδος» , μια σειρά καλοφτιαγμένη, με προβληματισμούς, που θίγει κοινωνικά ζητήματα μέσα από μια ενδιαφέρουσα ιστορία. Σας ενδιαφέρει να μιλήσετε μέσω της δουλειάς σας και για κάποια θέματα της επικαιρότητας;
Αισθάνομαι πολύ ωραία για τη συμμετοχή μου στην «Εθνική Ελλάδος». Δεν πρέπει να γίνονται τα πράγματα χωρίς στόχο και χωρίς σκοπό. Στην tv λείπει αυτό. Συνήθως κάνουμε πράγματα απλά για να τα κάνουμε. Συνήθως κάνουμε κάτι με την πρόφαση της ψυχαγωγίας κι όσο πληρωνόμαστε είμαστε ευχαριστημένοι. Εγώ δεν λειτουργώ έτσι. Οι επιλογές μου και ο τρόπος που ζω το έχει δείξει. Ευχαριστήθηκα την «Εθνική Ελλάδος». Δεν ήταν μια σειρά από αυτές που γυρίζονται κάθε μέρα. Νιώθω πολύ τυχερός που βρέθηκα σε αυτή την παραγωγή.
Την αγάπησε και το κοινό...
Δεν ξέρω εάν υπήρξαν αρνητικά σχόλια και δεν με ενδιαφέρει καθόλου. Εγώ μόνο θετικά άκουσα. Ο Γιώργος Καπουτζίδης έγραψε κάτι από ψυχής κι από καρδιάς. Αυτή ήταν η προσωπική του τοποθέτηση, αυτό που ήθελε να πει. Και ευχαριστιέμαι που ήμουν συνοδοιπόρος του σε αυτό.
Πώς θα αξιολογούσατε την εμπειρία που αποκομίσατε από την «Εθνική Ελλάδος»;
Ως πολύ θετική.
Τηλεόραση βλέπετε;
Δεν είμαι της τηλεόρασης. Η τηλεόραση μου είναι 8ετίας και δεν έχω αποκωδικοποιητή. Χαίρομαι που συμμετείχα στην «Εθνική Ελλάδος» . Γιατί, εάν δεν συμμετείχα, δεν ξέρω εάν θα παρακολουθούσα τη σειρά. Τώρα την είδα, την έζησα από μέσα και χάρηκα πολύ γι' αυτό.
Σπουδάσατε αρχικά σκηνοθεσία, σας κέρδισε η υποκριτική. Ποια η σχέση σας με τον κινηματογράφο;
Πάντα αγαπούσα τον κινηματογράφο. Είμαι σινεφίλ, ταξιδεύω με τις ταινίες, πολλές φορές είναι σημαίες μου, συναισθηματικά σημεία αναφοράς στη ζωή μου. Το ότι σπούδασα κινηματογράφο δεν σημαίνει ότι έχω υποσχεθεί σε κανέναν, ούτε καν στον εαυτό μου, ότι θα κάνω ταινίες ή ότι θα γίνω σκηνοθέτης. Εάν κάνω ταινία, θα την κάνω επειδή θέλω να δοκιμάσω τις δυνάμεις μου στον κινηματογράφο. Θα το έκανα ακόμα κι εάν δεν είχα σπουδάσει κινηματογράφο.
Η υποκριτική σάς ανοίγει παράθυρα ζωής;
Βέβαια. Κάθε μέρα, μου προσφέρει και καινούργιο φαγητό. Δεν λέω ότι μου αρέσουν όλα τα φαγητά, ωστόσο νιώθω πολύ τυχερός που βρίσκομαι ανάμεσα σε ανθρώπους που εκτιμώ και θαυμάζω. Δεν μου αρέσει, γενικά, να παίζω και να εκτίθεμαι. Μου αρέσει όταν βρίσκω τον στόχο μου και το νόημά μου μέσα από αυτό.
Δεδομένου ότι έχετε παίξει σε εμπορικές επιτυχίες, τι σημαίνει επιτυχία για σας;
Δεν μετράω τις επιτυχίες με τα εισιτήρια αλλά μέσα από αυτό που παίρνω. Αυτό είναι το ζητούμενο. Βέβαια, επειδή η δουλειά τρέχει παράλληλα με τη ζωή, σημαίνει ότι δεν είσαι πάντοτε το ίδιο ανοιχτός σε προσλαμβάνουσες. Εάν λες κάνω αυτό γιατί το ξέρω καλά , εάν είσαι σκληρός κι άκαμπτος όσο ένα γέρικο δέντρο, αυτό για μένα είναι η αρχή του τέλους.
Θέατρο, σινεμά, τηλεόραση: πώς τα αποκωδικοποιείτε;
Βιοπορίζομαι και η χαρά μου είναι το θέατρο. Η αγάπη μου η μεγάλη είναι το σινεμά. Η τηλεόραση μπαίνει στη ζωή μου ενίοτε, εάν τύχει να υπάρχει κάτι που να με ενδιαφέρει.
Υπήρξε ζητούμενο σας το να είστε αναγνωρίσιμος;
Όχι. Έγινα αναγνωρίσιμος από την πρώτη μου δουλειά όταν, από το πρώτο έτος της δραματικής σχολής βρέθηκα ουρανοκατέβατος σης «Σειρήνες στο Αιγαίο» . Αν και είναι δύσκολο να γίνεις αναγνωρίσιμος μέσω του σινεμά, για εμένα ήλθε από το πουθενά. Ήταν κάτι που δεν πρόλαβα, καν, να το διεκδικήσω. Οπότε, εκ του ασφαλούς, απαντώ ότι ποτέ δεν ήταν ζητούμενο για μένα, γιατί μου προσφέρθηκε πριν καν το ονειρευτώ. Όμως, ήταν ένα δώρο γιατι στην πορεία κατάφερα και το απομυθοποίησα. Δεν θεωρώ ότι μου οφείλεται κάτι επειδή είμαι αναγνωρίσιμος. Κι ειδικά σε αυτές τις εποχές, όχι, δεν είναι το πιο ισχυρό χαρτί. Μπορεί να βοηθάει έως έναν βαθμό, αλλά έχει έλθει ο καιρός να εμβαθύνουμε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου