Ο Ρώσος πρόεδρος Πούτιν παραχώρησε την καθιερωμένη ετήσια συνέντευξή του ενώπιον 1.300 δημοσιογράφων στη Μόσχα.
Πέραν των αναφορών σε εσωτερικά θέματα, ο Πούτιν αναφέρθηκε εκτεταμένα σε θέματα εξωτερικής πολιτικής. Ιδιαίτερα σημαντικά ήταν τα σχόλια του Ρώσου προέδρου για δύο πολύ σημαντικά θέματα. Το πρώτο έχει να κάνει με την επίσκεψη Κέρι στη Μόσχα. Η επίσκεψη αυτή έθεσε την ταφόπλακα στην πολιτική Ομπάμα για απομόνωση της Ρωσίας λόγω Ουκρανίας και Συρίας.
Τον χρόνο που πέρασε ο Πούτιν επανεμφανίστηκε ως ένας απαραίτητος παράγοντας στο διεθνές σύστημα που δεν μπορεί να αγνοηθεί. Επιπλέον οι δηλώσεις Κέρι άφησαν να εννοηθεί ότι η έως τώρα πάγια πολιτική των ΗΠΑ για απομάκρυνση του Άσαντ είναι δυνατό να μεταβληθεί.
Ο Κέρι είπε πως στόχος της αμερικανικής πολιτικής στην Συρία δεν είναι η αλλαγή καθεστώτος για την αλλαγή και χρησιμοποιώντας τη λογική των Ρώσων, είπε ότι οι Σύροι πρέπει να αποφασίσουν για τη μέλλον τους, αλλά οι ΗΠΑ δεν θεωρούν ότι ο Άσαντ έχει θέση στη μεταπολεμική Συρία.
Πριν δε την άφιξη Κέρι στη Μόσχα, το Κρεμλίνο δήλωνε ικανοποιημένο από την απόφαση του Ιταλού πρωθυπουργού Ρέντσι να μπλοκάρει την αυτόματη επέκταση των ευρωπαϊκών κατά της Ρωσίας κυρώσεων, υποχρεώνοντας την ΕΕ να θέσει το θέμα στο συμβούλιο κορυφής. Αν και οι κυρώσεις είναι πιθανόν να ανανεωθούν, αυτή τη φορά, ο Ρέντσι έδωσε το μήνυμα ότι ένας αριθμός ευρωπαϊκών χωρών έχουν κουραστεί από τις κυρώσεις και προσανατολίζονται προς την άρση τους ή την τροποποίησή τους το 2016.
Ο Πούτιν στην συνέντευξή του έτεινε πολλές φορές κλάδο ελαίας στη Δύση και προτείνοντας συνεργασία στον αγώνα κατά της τρομοκρατίας στη Μέση Ανατολή, που κατά το Κρεμλίνο, είναι ο καλύτερος τρόπος για την αποκατάσταση των σχέσεών του με τη Δύση που διαταράχθηκαν λόγω Ουκρανίας. Υπήρξε όμως, για πρώτη φορά και η παραδοχή Πούτιν πως υπάρχουν Ρώσοι μεταξύ των αυτονομιστών της Αν. Ουκρανίας.
Επίσης η προσπάθειά του να επιρρίψει ευθύνες για τις καθυστερήσεις και τα προβλήματα εφαρμογής της Συμφωνίας του Μινσκ 2, στους Ουκρανούς, βασίστηκε στην κόπωση των δυτικών από την καθυστέρηση εφαρμογής μεταρρυθμίσεων από το Κίεβο.
Διαβάζοντας ανάμεσα στις γραμμές, ο Πούτιν φαίνεται πως δίνει το σήμα ότι είναι έτοιμος για έναν συμβιβασμό στην Ουκρανία, τον οποίο να αντέχει η Δύση, ενώ την ίδια ώρα προσπαθεί να επιτύχει στενότερη συνεργασία στην Συρία, αν η απαίτηση της Δύσης για άμεση απομάκρυνση του Άσαντ φύγει από το τραπέζι.
Το ότι η Μόσχα μπορεί να ζήσει χωρίς τον Άσαντ, σε βάθος χρόνου, έγινε αντιληπτό από σχόλια σχετικά με την έκταση και τον σκοπό της ρωσικής επέμβασης στην Συρία και την χρήση ναυτικής και αεροπορικής ισχύος από ρωσικό έδαφος, ώστε να δείξει ότι δεν χρειάζεται απαραίτητα εγκαταστάσεις στην Συρία για να προβάλει την ισχύ της στην περιοχή.
Η αναφορά στην Τουρκία και η θέση ότι η κατάρριψη του ρωσικού αεροσκάφους ήταν μια προσπάθεια της Άγκυρας να κερδίσει την εύνοια των ΗΠΑ, έδειξε την θέληση του Πούτιν να διαγράψει τα βήματα που είχε όλο αυτό τον καιρό εκτελέσει δημιουργώντας στενές σχέσεις με την Τουρκία, τα τελευταία χρόνια.
Η προσωπική σχέση του Πούτιν με τον Ερντογάν φαίνεται να έχει διαρραγεί οριστικά σε βαθμό που δεν υπάρχει επιστροφή. Η εχθρότητα του Πούτιν δείχνει το πόσο προσβεβλημένος ένιωσε με την κατάρριψη και την αλλαγή στάσης των Τούρκων. Αλλά και η αλλαγή στάσης του Κέρι για τον Άσαντ, τον οποίο η Τουρκία θέλει να ανατρέψει, οδηγεί τον Πούτιν να προχωρήσει το σχέδιο του αγωγού Nord Stream, ανατρέποντας την οικονομική λογική, αλλά και τη λογική ασφαλείας, πίσω από το σχέδιο του Τurkish Stream. Έτσι η Ρωσία μπορεί να τηρήσει σκληρή γραμμή έναντι της Τουρκίας.
Το σχόλιο όμως που τράβηξε περισσότερο την προσοχή είναι η υποστήριξη Πούτιν προς τον Ντόναλντ Τραμπ. Αν και ο Πούτιν είπε ότι δεν αναμιγνύεται στα εσωτερικά των ΗΠΑ και ότι θα προσπαθήσει να εργαστεί με όποιον κι αν εκλεγεί , υποστήριξε τον Τραμπ τον οποίο χαρακτήρισε ως «εξαίρετο άνθρωπο με αδιαμφισβήτητο ταλέντο». Έτσι ο Πούτιν είναι ο μόνος ηγέτης που στηρίζει τον Τραμπ, ο οποίος επίσης χαρακτήρισε τον Πούτιν ως αξιοσέβαστο ηγέτη με τον οποίο θέλει να συνεργαστεί.
Αστειευόταν ο Πούτιν ή απλώς ήθελε να πει πως και οι ΗΠΑ χρειάζονται ένα ηγέτη όπως αυτός, ή τέλος οι δηλώσεις αυτές είναι μια προσπάθεια να ανατρέψει τους χαρακτηρισμού του «κακού παιδιού» που του έχουν προσάψει οι άλλοι Αμερικανοί υποψήφιοι;
Είτε ο Πούτιν πιστεύει, είτε όχι, ότι ο Τραμπ θα είναι ο νικητής των αμερικανικών εκλογών, η δήλωσή του δείχνει την περιφρόνησή του στο αμερικανικό πολιτικό κατεστημένο. Ο ίδιος είχε επαφές με δύο Αμερικανούς προέδρους που υποσχέθηκαν θεαματικές αλλαγές στις αμερικανορωσικές σχέσεις, οι οποίοι όμως, κατά τον Πούτιν, ήταν απρόθυμοι να επενδύσουν πολιτικό κεφάλαιο και να διακινδυνεύσουν την αντίδραση ομάδων συμφερόντων των ΗΠΑ, ώστε να προχωρήσουν σε πραγματικές αλλαγές και οι οποίοι προσπάθησαν να τετραγωνίσουν τον κύκλο επιχειρώντας, από τη μια, να έχουν καλές σχέσεις με τη Ρωσία και από την άλλη να επεκτείνουν τους ευρωατλαντικούς θεσμούς ανατολικά.
Έτσι οι δηλώσεις Πούτιν για τον Τραμπ δείχνουν το ενδιαφέρον του να βρει έναν δυτικό ηγέτη ο οποίος θα καθίσει στο τραπέζι και θα διαπραγματευτεί σφαίρες επιρροής ως προϋπόθεση για συνεργασία. Επίσης σημαίνουν πως δεν λαμβάνει τους λοιπούς υποψηφίους, Ρεπουμπλικάνους και Δημοκρατικούς, στα σοβαρά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου