ANAΠΟΦΕΥΚΤΗ Η ΠΡΟΣΦΥΓΗ ΣΤΙΣ ΚΑΛΠΕΣ ΑΝ ΔΕΝ ΚΑΝΕΙ ΠΙΣΩ ΤΟ ΔΝΤ
του Θεόφραστου Ανδρεόπουλου
Είτε οι δανειστές θα δεχθούν να χαλαρώσουν τις απαιτήσεις τους για προληπτικά επιπλέον φονικά μέτρα είτε η κυβέρνηση θα προχωρήσει στην προκήρυξη εκλογών με το δίλημμα εάν οι πολίτες δέχονται τα μέτρα λιτότητας επ’ αόριστον όπως έχουν εξελιχθεί, ή όχι, προβλέπει προβλέπει ανάλυση του Ινστιτούτου Brookings.
Την ανάλυση την υπογράφει ο καθηγητής οικονομικής ανάλυσης Θεόδωρος Πελαγίδης και σημείωνεται χαρακτηριστικά ότι η οικονομία θα μπορούσε να έχει ανακάμψει αν δεν υπήρχε το πολιτικό χάος.
Η ανάλυση θεωρεί ότι πλέον και τα δύο σενάρια έχουν ίσες πιθανότητες να συμβούν.
Το πρώτο σενάριο προβλέπει μια συμφωνία της τελευταίας στιγμής που επιτυγχάνεται και τα δύο μέρη και τα ικανοποιεί σε έναν βαθμό και τα δύο.
Μια τέτοια συμφωνία όμως θα πρέπει να προβλέπει τις τεχνικές λεπτομέρειες με βάση τις οποίες θα πραγματοποιηθεί η εφαρμογή των προληπτικών μέτρων εάν τελικώς χρειαστούν.
Την ίδια στιγμή και ο Αλέξης Τσίπρας θα είναι υποχρεομένος να δεχθεί μια συγκεκριμένη λύση για την περιβόητη αναδιάρθρωση του χρέους,η οποία θα είναι μαι επέκταση της περιόδου αποπληρωμής (κάτι που δεν σώζει την χώρα η οποία έχει ανάγκη μια ονομαστική μείωση του χρέους και μάλιστα γενναία για να ανακάμψει).
Αυτό θα ισοδυναμούσε με μια μεταφορά του ζητήματος στο μέλλον, ωστόσο προς ώρας θα μπορεί να «πουληθεί» στο εσωτερικό της χώρας.
Το πρόβλημα σε αυτό το σενάριο μπορεί να είναι και πάλι το ΔΝΤ με τα γνωστά «κολήματά» για περαιτέρω εγγυήσεις ότι θα παρθούν όντως προληπτικά μέτρα ύψους 3,6 δισ. ευρώ. εάν χρειαστεί (άλλη μια ασαφή έννοια το πως θα οριστεί αυτό το «εάν χρειαστεί»).
Στο δεύτερο σενάριο, ο Α.Τσίπρας προκηρύσσει πρόωρες εκλογές με το εξής δίλημμα: «Δέχεστε τα μέτρα λιτότητας των πιστωτών ή όχι;». Σε αυτό το σενάριο, ο Τσίπρας θα καλέσει όλες τις πολιτικές δυνάμεις που αντιτίθενται στους δανειστές να ψηφίσουν υπέρ του ΣΥΡΙΖΑ, απορρίπτοντας τις προτάσεις των πιστωτών.
Παρόλα αυτά δημοσκοπικά τουλάχιστον φοβάται να το πράξει αναφέρει η μελέτη.
Υπογραμμίζεται ότι το ΔΝΤ πιέζει για τα επιπλέον προληπτικά μέτρα προκειμένου να διασφαλίσει ότι, με τη συμμετοχή του στο πρόγραμμα, η Ελλάδα θα εκπληρώσει τον όρο της συμφωνίας για πρωτογενές πλεόνασμα 3,5% από το 2018.
Πρόκειται για μέτρα που θα ενεργοποιούνται αυτόματα στην περίπτωση που η ελληνική κυβέρνηση αποτύχει να πιάσει τους στόχους της αρχικής συμφωνίας για τα 5,4 δισ. Η ελληνική κυβέρνηση απέρριψε τα προληπτικά μέτρα αλλά το ΔΝΤ δεν είναι μόνο του, έχει και τον Β.Σόιμπλε σύμμαχο από πίσω να ζητάει ακριβώς τα ίδια.
Όπως πάντα, ο διάβολος κρύβεται στις λεπτομέρειες, σύμφωνα με την ίδια ανάλυση.
«Οι βασικές τριβές εντοπίζονται στο ήδη συμφωνηθέν πακέτο των 5,4 δισ. με την ελληνική κυβέρνηση να προτίθεται να επιτύχει τους στόχους μέσω αύξηση των φορολογικών εσόδων και τους πιστωτές να προτιμούν σημαντικές περικοπές δαπανών.
Με άλλα λόγια, η κυβέρνηση στοχεύει στην προστασία του πυρήνα των ψηφοφόρων της, δηλαδή των δημοσίων υπαλλήλων και των συνταξιούχων, αρνούμενη να περικόψει τις δημόσιες δαπάνες, ενώ οι πιστωτές θέλουν να μειώσουν αυτό που θεωρούν ως σπατάλη δημόσιων δαπανών προκειμένου να αυξήσουν τις προοπτικές ανάκαμψης.
Κάθε περαιτέρω περικοπή δαπανών που αφορούν μισθούς και συντάξεις θα διαλύσει πλήρως την ήδη πληγείσα δημοτικότητα της κυβέρνησης.
Αυτός είναι και ο λόγος που ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας επέμεινε -και σε ένα βαθμό το πέτυχε- σε αυξήσεις φόρων, όσον αφορά το πακέτο των 5,4 δις ευρώ. Αλλά αυτή η «επιτυχία» αναμένεται να έρθει σε βάρος της τόσο αναγκαίας ανάπτυξης» καταλήγει η μελέτη του Ινστιτούτου Brookings.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου