Ακολουθεί απόσπασμα της συνέντευξής του:
Είχε και πολλή αναρχία ένα κομμάτι της ζωής σου. Εξάρχεια, Αριστερά και Κατερίνα Γώγου. Τι θυμάσαι από ‘κείνη;
Η Κατερίνα ήταν η μεγαλύτερη τότε στην παρέα και νέα μητέρα. Στην παρέα ήμασταν γύρω στα 17 και εκείνη 22 και παντρεμένη με τον σκηνοθέτη Παύλο Τάσσιο. Ζούσαμε με έναν εντελώς αναρχικό τρόπο σκέψης. Με την Κατερίνα συναντηθήκαμε σε μια παράσταση που δουλέψαμε μαζί, στον θίασο
της Λαμπέτη, και δέσαμε. Μου έδειχνε φοβερή εμπιστοσύνη και αγάπη, νομίζω ότι εκείνη έπεισε τον Τάσσιο να με πάρει να παίξω στην Παραγγελιά, την πρώτη μου ταινία.
Θυμάσαι κάποια συμβουλή ή κάποιο μότο που υιοθέτησες από ‘κείνη στη ζωή σου;
Με τους ανθρώπους που έχεις καθημερινή επαφή δεν έχεις κάποιο τσιτάτο να θυμηθείς, πιο πολύ αντλείς το παράδειγμα από τη συμπεριφορά τους. Αυτό σου μένει και αυτό σου λείπει. Το «πάνω κάτω η Πατησίων», που γράφει σε ένα ποίημα, ήταν ένα αστείο της παρέας. Τότε όλοι μέναμε στην περιοχή και λέγαμε: «Τι θα κάνεις απόψε; Τα γνωστά, πάνω κάτω την Πατησίων;».
Πώς βίωσες την απώλειά της;
Η απώλεια της Κατερίνας υπήρξε πριν πεθάνει. Είχε ξεκόψει από όλους μας, τα ναρκωτικά της είχαν επιβληθεί, την τελευταία φορά που την είδα στο δρόμο σχεδόν δεν με αναγνώρισε. Στεναχωρήθηκα, αλλά το περιμέναμε. Ξέρεις που στεναχωρήθηκα πάρα πολύ; Όταν πέθανε ο Χατζιδάκις. Σαν να πέθανε ο σκύλος μου, και όποιος έχει σκύλο θα καταλάβει τι σημαίνει αυτή η απώλεια. Δεν είχαμε γνωριστεί ποτέ αλλά μαύρισα όταν το είπαν στις ειδήσεις. Σαν να τελείωσε μια εποχή. Σαν να πέθανε ένα κομμάτι μέσα μου, να μου το πήραν.
