Ελάχιστα 24ωρα μετά το αποτυχημένο πραξικόπημα, ο εξαιρετικά ενισχυμένος και «αναζωογονημένος» Ερντογάν φαίνεται ότι αρχίζει να εφαρμόζει την παραδοσιακή μέθοδο αυταρχικών καθεστώτων που αντιμετωπίζουν εσωτερικές δυσκολίες, την αποκαλούμενη «εξαγωγή της κρίσης».
ΕΙΔΙΚΟΥ ΣΥΝΕΡΓΑΤΗ
Στο πλαίσιο αυτό θα πρέπει να αξιολογηθούν οι δηλώσεις του Τούρκου Πρέσβη στην Αθήνα. Σύμφωνα με την «ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ», ο Kerim Uras προειδοποίησε ότι ενδεχόμενη απόφαση της δικαιοσύνης να μην εκδώσει τους οκτώ στρατιωτικούς στην Άγκυρα δεν θα βοηθήσει τις διμερείς σχέσεις με την Αθήνα. Μάλιστα ο ίδιος χαρακτήρισε ως λάθος την παροχή αδείας για την προσγείωση του ελικοπτέρου στο αεροδρόμιο της Αλεξανδρούπολης.
Η δήλωση του Τούρκου Πρέσβη που συνδέει την έκδοση με τις διμερείς σχέσεις είναι απαράδεκτη, καθώς θα έπρεπε να είναι στον ίδιο γνωστό, ότι σε ένα κράτος δικαίου η δικαιοσύνη δρα ανεξάρτητα. Η απόφαση έκδοσης ή μη των οκτώ Τούρκων στρατιωτικών, θα ληφθεί από τις αρμόδιες δικαστικές αρχές με βάση τα προβλεπόμενα από την ελληνική και διεθνή νομοθεσία.
Ας σημειωθεί, ότι μερικές ώρες αργότερα, μετά την έντονη αντίδραση του υπουργείου Εξωτερικών, ο Τούρκος Πρέσβης διασκεύασε τις δηλώσεις του αλλά συνέχισε να συνδέει την έκδοση με τις διμερείς σχέσεις. Δεν είμαστε βέβαια αφελείς να αγνοούμε ότι το συγκεκριμένο ζήτημα έχει σαφέστατη ισχυρή πολιτική και γεωπολιτική διάσταση.
Όμως η ασφαλέστερη οδός για τη χώρα μας και τα συμφέροντα της είναι η αυστηρή εφαρμογή των προβλέψεων της ελληνικής και διεθνούς νομοθεσίας και όχι η υπαγωγή της διαδικασίας σε αφελείς πολιτικούς συλλογισμούς, με χαρακτηριστικότερο παράδειγμα τις δηλώσεις κυβερνητικών αξιωματούχων οι οποίοι προέβησαν στη διαπίστωση ότι η Τουρκία έχει ισχυρά ερείσματα για την έκδοση τους.
Δυστυχώς, για άλλη μία φορά δεν γίνεται αντιληπτό ότι για τον Ερντογάν, η έκδοση αυτή καθαυτή είναι ήσσονος σημασίας. Μέχρι σήμερα έχει προβεί στην εκκαθάριση με συνοπτικές διαδικασίες περίπου 60.000 ατόμων από τις ένοπλες δυνάμεις, τις υπηρεσίες ασφαλείας, το δικαστικό σώμα, το υπουργείο Παιδείας, το γραφείο του Πρωθυπουργού, το υπουργείο Εσωτερικών, την υπηρεσία πληροφοριών ΜΙΤ, τη Διεύθυνση Θρησκευτικών Υποθέσεων, το υπουργείο Οικονομικών, τη Διεύθυνση Ελέγχου Ενεργειακής Αγοράς και άλλες κρατικές υπηρεσίες.
Φυσικά, σε ορισμένες περιπτώσεις η παύση θα μπορούσε να θεωρηθεί δικαιολογημένη είτε λόγω άμεσης ή έμμεσης συμμετοχής στο πραξικόπημα είτε λόγω αδυναμίας – ανικανότητας πρόληψης της εκδήλωσης του. Όμως είναι προφανές, ότι ελάχιστα 24ωρα μετά το αποτυχημένο πραξικόπημα η εκκαθάριση τόσων δεκάδων χιλιάδων δημοσίων υπαλλήλων δεν στηρίζεται σε αποδείξεις ή ενδείξεις για την άμεση ή έμμεση συμμετοχή τους στο πραξικόπημα, ή έστω και την ανοχή τους.
Οι αποφάσεις αυτές έχουν ισχυρή γεύση μιας διαδικασίας προγραφών που προετοιμαζόταν επί μακρόν και το πραξικόπημα έδωσε τη μεγάλη ευκαιρία και το πρόσχημα για τις εκκαθαρίσεις. Σε αυτό τον τεράστιο αριθμό, οκτώ άτομα περισσότερα ή λιγότερα αποτελούν αμελητέα ποσότητα (το επιχείρημα δεν αποτελεί δικαιολογία για τις όποιες πράξεις τους αποδίδονται ή έχουν επιτελέσει).
Από τις πρώτες κιόλας επαφές μεταξύ της ελληνικής και της τουρκικής πολιτικής ηγεσίας, οι διαρροές από την τουρκική πλευρά του περιεχόμενου τους, θα έπρεπε να έχουν σημάνει συναγερμό στην ελληνική πλευρά, καθώς ανακοινώθηκε ότι η έκδοση των οκτώ Τούρκων στρατιωτικών θα ολοκληρωθεί εντός 15 ημερών. Με άλλα λόγια, ο Ερντογάν δεν δίστασε να δημοσιοποιήσει προθεσμία στην ελληνική πλευρά για την ικανοποίηση της επιθυμίας του.
Για τον Ερντογάν, η έκδοση των οκτώ Τούρκων στρατιωτικών αποτελεί υψηλού συμβολισμού εξέλιξη καθώς θα αποδείξει στο εσωτερικό του ακροατήριο ότι παρά την περιδίνηση που έχει εισέλθει η γειτονική χώρα, τα κελεύσματα του γίνονται αμέσως αποδεκτά. Δηλαδή, ότι η ισχύς της χώρας έχει μείνει ανεπηρέαστη και πως έχει τη δυνατότητα να επιβάλλει ή να εκμαιεύσει τις όποιες αποφάσεις επιθυμεί. Στην πράξη βέβαια τα πράγματα είναι πολύ διαφορετικά.
Ελάχιστα 24ωρα μετά την εκδήλωση του πραξικοπήματος, οι ένοπλες δυνάμεις της Τουρκίας βρίσκονται σε μείζονα κρίση η οποία θα διαρκέσει πολλά χρόνια. Από τους 358 ανώτατους αξιωματικούς (βαθμού ταξιάρχου – αντιστοίχων και υπεράνω) που σύμφωνα με ανοικτές πηγές διαθέτουν οι ένοπλες δυνάμεις της Τουρκίας, οι 103, ποσοστό 28,7%, φέρονται να έχουν συλληφθεί για τη συμμετοχή τους στο πραξικόπημα.
Το συγκεκριμένο δεδομένο σε συνδυασμό με τις πολλαπλές αναφορές των παγκοσμίων μέσων ενημέρωσης ότι ουσιαστικά οι ένοπλες δυνάμεις της Τουρκίας βρίσκονται υπό περιορισμό στα στρατόπεδά τους αποτελούν σαφέστατες ενδείξεις ότι μία επιταχυνόμενη διαδικασία αποσύνθεσης έχει αρχίσει να λαμβάνει χώρα.
Εξ ορισμού, η αποσύνθεση των ενόπλων δυνάμεων αντανακλά άμεσα στην ισχύ μίας χώρας. Προκειμένου να υποκαταστήσει το έλλειμμα ισχύος και λαμβανομένης υπόψιν της προσωπικότητας του Ερντογάν, η επιλογή της συγκρότησης παράλληλης δομής ενόπλων δυνάμεων, το σουνιτικό ανάλογο των Φρουρών της Επανάστασης του Ιράν, δεν θα πρέπει να θεωρείται απομακρυσμένη πιθανότητα.
Σε κάθε περίπτωση, η χώρα μας θα πρέπει να έχει εξαιρετικά ψύχραιμη, σταθερή και αποφασιστική θέση καθώς οι συμπεριφορές κατευνασμού απλώς θα ενισχύσουν την τουρκική συμπεριφορά.
Επίσης, θα πρέπει άμεσα να αρχίσουν οι σχεδιασμοί για την αντιμετώπιση όλων των ενδεχομένων, με πρώτη προτεραιότητα την αύξηση των προσφυγικών ροών, που ο Ερντογάν μπορεί να χρησιμοποιήσει ως μοχλό πίεσης όχι μόνο κατά της χώρας μας αλλά και της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου