Ήδη από τους πρώτους αιώνες μ.Χ., τα άγια και όσια που αφορούσαν στη ζωή, τα πάθη και τον μαρτυρικό θάνατο του Ιησού περιβλήθηκαν με το πέπλο του σεβασμού, μένοντας εξέχοντα σύμβολα της χριστιανικής πίστης.
Άλλοτε αμφιλεγόμενα, άλλοτε κατάφωρα πλαστά και άλλοτε χωρίς να έχει εξεταστεί ποτέ η αυθεντικότητά τους, τα ιερά χριστολογικά κειμήλια, όπως αποκαλούνται συνήθως, έχουν τοποθετηθεί μέσα σε αεροστεγείς προθήκες ως υπόμνηση στο δράμα του Θεανθρώπου.
Τα περισσότερα κρύβουν πίσω τους ιστορίες της χριστιανοσύνης που παραείναι μαγευτικές για να μην ενδιαφέρουν τον πιστό, καθώς συνδέονται ευθέως με τις επίγειες περιπέτειες του Ιησού, κι έτσι η συναισθηματική και κυρίως η λατρευτική τους αξία παραμένει όποια κι αν είναι η επιστημονική ετυμηγορία.
Από το Άγιο Δισκοπότηρο και την Ιερά Λόγχη (του εκατόνταρχου Λογγίνου) μέχρι το Ακάνθινο Στεφάνι, τα Ιερά Καρφιά της Σταύρωσης και το Τίμιο Ξύλο, πολλά και διάφορα είναι τα κειμήλια που αφορούν στα Θεία Πάθη μεταφέροντας το μήνυμα του χριστιανισμού με χειροπιαστό τρόπο.
Πλάι σε αυτά υπάρχουν οι αχειροποίητες εικόνες, όπως η πολυτραγουδισμένη Αχειροποίητη Εικόνα της Έδεσσας, το Ιερό Μανδήλιο, η διαβόητη Σινδόνη του Τορίνο, η εξίσου θρυλική Σινδόνη του Οβιέδο, το Πέπλο της Βερόνικα, η ζώνη, τα σανδάλια και ο χιτώνας του Χριστού, ακόμα και τμήματα από τα σπάργανα του Θείου Βρέφους.
Εκκλησίες στα βάθη του ιστορικού χρόνου έχουν ισχυριστεί πως έχουν στην κατοχή τους ακόμα και το αλφαβητάριο του Ιησού, την ίδια ώρα που η Ιερά Μονή Αγίου Παύλου στο Άγιο Όρος διατείνεται πως φυλάσσει τα Τίμια Δώρα των Μάγων. Όσο για τη Βασιλική της Σάντα Μαρία Ματζόρε στη Ρώμη, εδώ ενυπάρχει τμήμα της Φάτνης του Χριστού, ενώ στην Ιερά Μονή Παμμεγίστων Ταξιαρχών στο Αίγιο Αχαΐας φιλοξενούνται τα «Άχραντα Πάθη», τμήμα από τη χλαμύδα του Ιησού δηλαδή.
Όλα αυτά συνδέονται ευθέως με την επίγεια ζωή του Σωτήρα, καθώς πρόκειται για αντικείμενα που χρησιμοποιήθηκαν από τον ίδιο ή ήρθαν σε επαφή με το σώμα του. Όπως ξέρουμε από την Αγία Γραφή, ο Χριστός μετά την Ανάσταση πέρασε σαράντα μέρες στη Γη και κατόπιν αναλήφθηκε, ανέβηκε δηλαδή στον ουρανό. Η Ανάληψη του Θεανθρώπου αφορούσε στη σωματική του υπόσταση, κάτι που κάνει σπανιότατο το γεγονός να έχουν παραμείνει στη Γη υπολείμματα του σώματός του.
Και όσα έχουμε, είναι αναγκαστικά τμήματα του σώματός του πριν από την Ανάληψη. Κι έτσι διάφορες εκκλησίες σε επίσης διάφορες ιστορικές στιγμές έχουν ισχυριστεί ότι κατέχουν τμήματα από το πραγματικό σώμα του Ναζωραίου, αν και εδώ κάνει συχνά την εμφάνισή της η διάσταση των δογμάτων. Πράγματα που δέχονται δηλαδή οι ορθόδοξοι και όχι οι καθολικοί και το αντίστροφο.
Παρά τις δογματικές διαφοροποιήσεις ωστόσο, ο χριστιανισμός μίλησε κάποιες φορές για σωματικά κειμήλια του Θεανθρώπου, πραγματώνοντας τους μεσαιωνικούς πόθους του καιρού. Κάποιες φορές μάλιστα, το ιερό τμήμα του σώματος του Ιησού εμφανίστηκε ταυτοχρόνως περισσότερες από μία φορές, προκαλώντας αναταραχή και θεολογικές διαμάχες…
