Οι διαφορές στα εργασιακά δεν είναι το μείζον στις διαπραγματεύσεις με τους Eυρωπαίους εταίρους, αλλά ούτε και για τους εργαζόμενους, τονίζει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο ευρωβουλευτής της Νέας Δημοκρατίας, Γ. Κύρτσος, σύμφωνα με τον οποίο, αυτό που θα δώσει ουσία στα εργασιακά δικαιώματα είναι η βελτίωση του φορολογικού περιβάλλοντος, η μείωση του κόστους χρηματοδότησης και του ενεργειακού κόστους.
Για την Ευρώπη ασφαλώς δεν αποκλείει σενάρια καταστροφής με την επικράτηση λαϊκιστών και ακροδεξιών τύπου Γκρίλο, Σαλβίνι και Λεπέν, αλλά θεωρεί ότι έχουν μικρές πιθανότητες να υλοποιηθούν.
Για το 2017 θεωρεί ότι είναι πιθανόν να γίνουν εκλογές αλλά είτε γίνουν είτε όχι, η χρονιά που έρχεται για την Ελλάδα θα είναι καλύτερη.
Ακολουθεί ολόκληρη η συνέντευξη
Ερ: Τα εργασιακά είναι ένα από τα θέματα που συζητάμε με τους θεσμούς, προκειμένου να κλείσει η δεύτερη αξιολόγηση.
-Δεν υπάρχει κοινή ευρωπαϊκή πολιτική στα εργασιακά, όπως δεν υπάρχει κοινή φορολογική πολιτική, ούτε κοινή πολιτική στην υγεία Δεν έχουμε φτάσει σε υψηλό σημείο ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης, όπως πιστεύεται. Υπάρχουν κάποιες κοινές πολιτικές στους οικονομικούς στόχους, η ανάγκη των οποίων ξεπήδησε από την κρίση του 2008. Αυτό σημαίνει ότι οι όποιες αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για τα εργασιακά δεν θα είναι δεσμευτικές.
Το βασικό για μένα είναι να μειωθούν οι φόροι, να διευκολυνθούν οι επιχειρήσεις με περιορισμό του φορολογικού κόστους, του κόστους χρηματοδότησης και του ενεργειακού κόστους, γιατί μόνον τότε θα είναι καλή η εξέλιξη και στα εργασιακά.
Τελευταία παρατηρούμε στην Ελλάδα ότι χάνονται πάρα πολλές θέσεις πλήρους απασχόλησης που μετατρέπονται σε θέσεις μερικής απασχόλησης. Αυτός είναι ο νέος κανόνας. Αυτό συμβαίνει γιατί πολλές μικρομεσαίες επιχειρήσεις δεν αντέχουν, επομένως περιορίζουν το εργασιακό κόστος.
Ερ: Πρόκειται για ευρύτερη ευρωπαϊκή τάση
-Ναι, αλλά είναι διαφορετικό να γίνεται στη Γερμανία που έχει 6% ανεργία και μ’ αυτή τη μέθοδο διευκολύνονται κάποιοι που δεν μπορούν την πλήρη απασχόληση, πχ για οικογενειακούς λόγους, να μπουν στην αγορά εργασίας. Αλλά αυτό που παρατηρείται στην Ελλάδα εξαιτίας της οικονομικής αδυναμίας των επιχειρήσεων και σ’ αυτή την ένταση, είναι μοναδικό ελληνικό φαινόμενο.
Σημασία έχει να βελτιωθεί το οικονομικό περιβάλλον στην Ελλάδα για να δοθεί μια ανάσα στην απασχόληση. Διαφορετικά, με την υπερφορολόγηση και το να αλλάζουν έδρα οι επιχειρήσεις, οι μεσαίες να έρχονται προς Βρυξέλλες και οι μικρομεσαίες να πηγαίνουν προς Βουλγαρία και Κύπρο, δεν κάνουμε τίποτα.
Συζητάμε με τους Ευρωπαίους, αν χρειάζεται η υπογραφή κάποιου κυβερνητικού παράγοντα για να κλείσει η επιχείρηση ή αν μπορεί να απολύει 5% ή 10% του προσωπικού της. Όλα αυτά έχουν σημασία, δεν το αρνούμαι, αλλά ο μεγάλος εργοδότης στην Ελλάδα είναι η μικρομεσαία και η πολύ μικρή οικογενειακή επιχείρηση.
Ερ: Ακούσαμε τους πρώτους τριγμούς στο ιταλικό τραπεζικό σύστημα, με μια από τις παλιότερες και πιο ισχυρές τράπεζες να απειλείται με κατάρρευση. Αυτό πόσο μπορεί να επηρεάσει ευρύτερα;
-Είναι η τρίτη μεγαλύτερη τράπεζα της Ιταλίας, η οποία αναζήτησε 5 δισ. ευρώ. Θα υπάρξει μια παρέμβαση του ιταλικού δημοσίου υπέρ της τράπεζας, αλλά με βάση τους νέους ευρωπαϊκούς κανόνες, θα συνδυαστεί με ένα κούρεμα επενδυτών και ομολογιούχων. Οι ομολογιούχοι όμως στην Ιταλία είναι κατά κανόνα μικρομεσαίοι, άνθρωποι που μέσα από διάφορα επενδυτικά σχήματα έχουν βάλει τις οικονομίες μιας ζωής 50, 100, 150 χιλιάδες ευρώ σε ομόλογα, επομένως αν χάσουν αυτοί τα λεφτά τους θα υπάρξει κοινωνικό και πολιτικό πρόβλημα.
Δεν νομίζω όμως ότι υπάρχει ο κίνδυνος να καταρρεύσει το ιταλικό τραπεζικό σύστημα και να δημιουργήσει ένα ντόμινο που θα παρασύρει και τις ελληνικές τράπεζες που έχουν τα δικά τους προβλήματα, μέσω του υψηλού ποσοστού των μη εξυπηρετούμενων δανείων.
Επειδή μετέχω στην Επιτροπή Οικονομικών και Νομισματικών Υποθέσεων του ΕΚ, μίλησα με μια αντιπροσωπεία από τις ιταλικές τράπεζες, δηλαδή τους επικεφαλής της ένωσης ιταλικών τραπεζών, από τους οποίους και τις ειδικές μελέτες που μας έδωσαν, αποκόμισα την εντύπωση ότι το σύστημα είναι αρκετά σταθερό. Όμως θα υπάρξουν κοινωνικές και πολιτικές αναταράξεις. Ελπίζουμε να σταθεροποιηθεί η κατάσταση, διαφορετικά το πάνω χέρι θα πάρει ο Μπέμπε Γκρίλο, ένας δεξιόστροφος λαϊκιστής, πρώην κωμικός της τηλεόρασης, ο οποίος τώρα «σπάει ταμεία» στις δημοσκοπήσεις - γύρω στο 30% με το κόμμα των Πέντε Αστέρων. Ο Γκρίλο όπως και ο Σαλβίνι, ένας ακροδεξιός λαϊκιστής που ηγείται της Λέγκας του Βορρά, αν επικρατήσουν, θέλουν να οργανώσουν δημοψήφισμα για την έξοδο της Ιταλίας από το ευρώ. Μόνο και μόνο η ανακοίνωση ενός μελλοντικού δημοψηφίσματος μπορεί να δημιουργήσει συστημική αστάθεια, διότι η ευρωζώνη χωρίς την Ιταλία δεν μπορεί να υπάρξει, όπως δεν μπορεί να υπάρξει χωρίς τη Γαλλία, σε περίπτωση που επικρατήσει η κ. Λεπέν στις εκλογές του Απριλίου και εφαρμόσει το λεγόμενο Frexit για αποχώρηση από την ΕΕ.
Αυτά είναι σενάρια καταστροφής, που προς το παρόν οι πιθανότητες πραγματοποίησής τους, είναι πολύ μικρές, αλλά δεν μπορούμε να τα αποκλείσουμε.
Ερ: Κόντρα στο παγκόσμιο ρεύμα, η κεντρική τράπεζα των ΗΠΑ αυξάνει τα επιτόκια. Πόσο αναμένεται να μας επηρεάσει μια τέτοια πορεία;
-Από την αναμενόμενη αύξηση των αμερικανικών επιτοκίων προς το παρόν βλέπουμε μια υποχώρηση του ευρώ έναντι του δολαρίου, διότι δημιουργείται μια δυναμική ότι ο Τραμπ θα βάλει πρώτα τα συμφέροντα των ΗΠΑ και θα ακολουθήσει μια επεκτατική πολιτική και γι’ αυτούς τους λόγους ενισχύεται το δολάριο και οι χρηματιστηριακοί δείκτες στις ΗΠΑ είναι σε επίπεδα ρεκόρ. Δηλαδή, από κει που ο Τραμπ θα δημιουργούσε κρίση εμπιστοσύνης, δημιουργεί ρεκόρ εμπιστοσύνης, προς το παρόν τουλάχιστον και αυτό δημιουργεί πιέσεις στην ΕΕ. Η πρώτη πίεση είναι ότι υποχωρεί το ευρώ. Οι Γερμανοί δεν θέλουν να υποχωρήσει πολύ, γιατί πιστεύουν στο ισχυρό νόμισμα, άλλοι που έχουν ειδικά προβλήματα, όπως εμείς, δεν θέλουμε πολύ ισχυρό ευρώ για να διευκολυνθούμε στον τουρισμό και στις εξαγωγές μας. Γενικά η άνοδος των επιτοκίων από την FED, η οποία γίνεται μόλις για δεύτερη φορά τα τελευταία δέκα χρόνια, δημιουργεί πιέσεις στον Ντράγκι να ακολουθήσει μια πιο περιοριστική πολιτική, για να υπερασπιστεί το ευρώ και επειδή δέχεται ήδη πιέσεις από την Γερμανία να ασκήσει πιο περιοριστική πολιτική, αυτό μπορεί να μετρήσει στο bras de fer μεταξύ EKT και Βερολίνου.
Ερ: Έναν απολογισμό για το 2016 και μια πρόβλεψη, για να υποδεχθούμε το 2017
-Νομίζω ότι το 2017 θα είναι καλύτερο. Το 2016 ήταν πολύ δύσκολο γιατί ουσιαστικά πληρώσαμε τον λογαριασμό του 2015. Ενώ επρόκειτο να πάμε καλύτερα στα τέλη του 2014, υπήρχαν πολύ θετικές προβλέψεις για το 2015 και το 2016, το ριζοσπαστικό πείραμα Τσίπρα - Βαρουφάκη δεν απέδωσε, μετά έγινε η στροφή των 180 μοιρών για να μη βρεθούμε εκτός ευρωζώνης, το καλοκαίρι του 2015 και από τότε τα πράγματα πάνε καλύτερα στην οικονομία. Υπάρχει λοιπόν πρόγνωση για το 2017 ότι θα γίνουν σε γενικές γραμμές αυτά που επρόκειτο να γίνουν το 2015, αν δεν μεσολαβούσαν όλα αυτά. Θα έχουμε δηλαδή ανάπτυξη της τάξεως του 2,5% του ΑΕΠ, τα πράγματα σε επίπεδο οικονομικού πλαισίου θα πάνε καλύτερα, αφού έχουμε πληρώσει έναν ακόμη λογαριασμό της κρίσης.
Το ζήτημα είναι, πρώτον να μην υπάρξουν αναταράξεις στις σχέσεις κυβέρνησης και Ευρωπαίων εταίρων, που θα δημιουργήσουν κρίση αξιοπιστίας και θα εμποδίσουν την προγραμματισμένη βελτίωση και το δεύτερο είναι, αυτή η βελτίωση που θα αφορά το μακροοικονομικό πλαίσιο της οικονομίας, να βρεθούν τρόποι να περάσει στους κλάδους της οικονομίας, να περάσει στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις, στις πολύ μικρές επιχειρήσεις, στους ελεύθερους επαγγελματίες, σε αυτούς που πέσανε έξω εξαιτίας της κρίσης και διεκδικούν μια δεύτερη οικονομική και επαγγελματική ευκαιρία. Το ερώτημα δηλαδή είναι, πώς τη γενική βελτίωση θα την περάσεις στην πραγματική οικονομία, ώστε να περάσει στη συνέχεια και στα νοικοκυριά που κι αυτά πιέζονται από την οικονομική και κοινωνική κρίση. Πάντως το 2017 νομίζω ότι είναι αρκετά ελπιδοφόρο.
Ερ: Εκλογές μέσα στο 2017 βλέπετε;
-Υπάρχει σοβαρή πιθανότητα εκλογών. Σας λέω ένα σενάριο, δεν είναι συμβόλαιο. Η κυβέρνηση γνωρίζει μια δημοσκοπική πτώση και ο βαθμός δυσκολίας εφαρμογής της πολιτικής της ανεβαίνει. Το 2018 θα είναι πολύ δύσκολο, επομένως μπορεί να μην αντέξει τη δοκιμασία και να επιλέξει μια έξοδο μέσω εκλογών για να διατηρήσει έναν πρωταγωνιστικό ρόλο και να μην συρρικνωθούν οι δυνάμεις της, με τη μέθοδο του ΠΑΣΟΚ που δεν άντεξε την εφαρμογή του μνημονίου. Αλλά και να γίνουν εκλογές, πάλι καλύτερα θα πάμε, γιατί θεωρώ ότι η ΝΔ που θα ’χει κερδίσει τις εκλογές, έχει διδαχθεί από τα λάθη και τις παραλείψεις της και θα προσπαθήσει να σπρώξει τις οικονομικές εξελίξεις προς τη σωστή κατεύθυνση, με ταχύτερο ρυθμό απ’ ότι ο ΣΥΡΙΖΑ. Επομένως μοιάζει ελπιδοφόρο το 2017, αν και παραμένει εξαιρετικά δύσκολο για τους περισσότερους συμπολίτες μας. Και να υπάρξουν πολιτικές εξελίξεις δεν νομίζω ότι θα απειλήσουν την ελπίδα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου